Afacan, anne ve babasını üzen, hayvanları sevmeyen bir çocuktur. Bir gün babası Afacan’ı elinden tutup, Afacan’ın dedesinin yani Ali Baba’nın çiftliğine götürür. Afacan’ın iyi bir çocuk olma macerası da böylece başlamış olur. Ali Baba O’na: “Hayvanları sevmeyen insanları da sevmez” diyerek, hayvanlarla oyun oynama- yı ve birlikte güzel vakit geçirmeyi öğretmektedir. Ama bizim Afacan, Ali Baba yokken yine yapacağını yapar. Afacan’a bir oyun oynamaya karar veren Ali Baba, çiftliğinde yaşayan Zıpzıp (tavşan) ve Pamuk (kedi) ile bir araya gelir ve artık herkese güzel davranmayı öğrenmesi için Afacan’a bir oyun oynarlar. Afacan bu oyun karşısında hem üzülür hem de dersini almış olur. Herkesten özür dileyerek “Ben dersimi aldım bundan sonra herkese karşı çok iyi davranacağım” der. Çiftlikteki hayvanlar ve diğer çocuklarla oyun oynayıp dans ederek, mutluluğu paylaşırlar.